Στα χωριά δεν είναι τόσο έντονο το φαινόμενο των εκλογών, καθώς εκεί οι άνθρωποι μεγαλώνουν και ζουν μαζί, είναι πιο κοντά, γνώριζονται.Στις πόλεις πάλι, οι περίσοοτεροι είναι άγνωστοι.Μπορεί να τους συναντάς καθημερινά στο ασανσέρ, στο αστικό, στη δουλειά και να μην γυρίσουν να σου πουν μια "καλημέρα", έτσι για να χαμογελάσεις από νωρίς, ακόμα κι αν είναι μηχανικά. Ελάχιστοι είναι αυτοί που θα σπάσουν έστω ένα χαμόγελο, σε αντίθεση με αυτούς που έχουν το θράσος να γυρίζουν το κεφάλι προς άλλη κατεύθυνση.Όσο πλησιάζει ο καιρός της αναμέτρησης, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα γυρίσουν να σε κοιτάξουν, να σου χαμογελάσουν.Και πολλές φορές εκλήσσεσαι που σε αποκαλούν με το όνομα σου διότι εσύ δεν γνώριζεις τίποτε περισσότερο πέρα από τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους.Αυτοί οι άγνωστοι είναι διατεθημένοι να ομορφαίνουν την μέρα σου, ακόμα και να σε διευκολύνουν στις δουλειές σου.Η πιο συνηθισμένη κίνηση των ανθρώπων αυτών είναι το κέρασμα.Κι όλο αυτό επειδή ζουν με την πεποίθηση πως μια μερίδα πατάτες και δύο σουβλάκια θα τους φέρουν πιο κοντά στον επιθημητό σταυρό.Η κίνηση για κάποιο αληθινό έργο είναι εκείνη που θα βοηθήσει τον ψηφοφόρο να πάρει τη σωστή απόφαση και όχι η μάσκα του διπρόσωπου πολιτικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου