19 Φεβρουαρίου 2015

Ιστορίες του καφενέ #3


Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας..

Ήταν ένας συνηθισμένος καφενές.Σ' όλα τα τραπέζια άντρες.Κι ελάχιστες γυναίκες.Μια απ'  αυτές ήμουν εγώ.Εκεί λοιπόν που καθόμαι ωραία ωραία και βλέπω τον αγώνα, εμφανίζεται ένας τύπος, με κοιτάει και κάθεται στο διπλανό τραπέζι.Πίνω μια γουλιά απ' τη μπύρα μου και το παίζω αδιάφορη.Παραγγέλνει ένα ποτό και γυρνάει προς το μέρος μου.
-Έχετε φωτιά;
-Όχι, δεν καπνίζω.
Παρακολουθεί τον αγώνα και πίνει το ποτό που έχει παραγγείλει.Το παιχνίδι κυλάει ομαλά και δεν έχει να σχολιάσει κάτι πάνω σ' αυτό.Κοιτάζει το τραπέζι μου επίμονα αλλά δεν φαίνεται κάτι να τον ενδιαφέρει;
-Περιμένετε παρέα;
Γυρίζω το κεφάλι και τον κοιτάζω στα μάτια.Μελαχροινός, μ' ένα βλέμμα ήρεμο και αποφασιστικό.
-'Ηρθα απλώς να παρακολουθήσω τον αγώνα, το ίδιο και 'σεις υποθέτω.
-Ναι, πράγματι.
Χαμογελάει ζεστά και στρέφει το κεφάλι του προς τη μεγάλη οθόνη.Είναι ευγενικός, μιας και ο πληθυντικός υπάρχει ακόμα ανάμεσά μας.
-Δε συνηθίζεται στις γυναίκες να αρέσει το ποδόσφαιρο.
-Μόνο γι' αυτή την ομάδα είναι μια γλυκιά συνήθεια, κύριε...;
-Λέγε με Αλέξη.
-Κάτια, χαίρω πολύ.
Δίνουμε τα χέρια.Μια ζεστή τραχιά παλάμη αγκαλιάζει τη δική μου.Και τα βλέμματά μας συναντώνται όλο καλοσύνη.
Ημίχρονο.Η ώρα της αμηχανίας.Πρώτη σκέψη: Τουαλέτα!\
-Με συγχωρείς.
Κατευθύνομαι στους σκοτεινούς διαδρόμους που όλως παραδόξως είναι φωτεινοί.Κοιτιέμαι στον καθρέφτη, σαν να μη συμβαίνει τίποτε.Φτιάχνω τα μαλλιά μου, βάζω κραγιόν, πλένω τα χέρια.Πόση ώρα να 'χει περάσει;Πέρνωμια βαθιά ανάσα και τραβάω την ξύλινη πόρτα.
-Έλα, έλα η σερβιτόρα έφερε και φυστίκια.
Σπρώχνει ένα μπολάκι στο κέντρο του τραπεζιού μου και αρπάζει στα κλεφτά ένα αμύγδαλο.Τ' αγαπημένο μου.Τον αγριοκοιτάζω χωρίς να με δει αλλά τον συγχωρώ.Κάθομαι και συνειδητοποιώ ότι η μπύρα μου έχει τελειώσει.Και ακόμα δεν άρχισε το δεύτερο ημίχρονο.Κατευθύνομαι στο μπαρ και παραγγέλνω άλλη μία.Κατεβάζω νευρικά το μπλουζάκι και επιστρέφω στο τραπέζι.Ο αγώνας έχει αρχίσει και πάλι.Δείχνει πιο συγκεντρωμένος στον αγώνα αυτή τη φορά.Όντως το παιχνίδι έχει αρχίσει να δείχνει ενδιαφέρον.Επίθεση στην επίθεση.Και τελικά οι αντίπαλοι σκοράρουν.
-Αααααχ.Τινάζω χέρια και πόδια, εκφράζοντας τη λύπη μου.
Ο Αλέξης με κοιτάει και χαμογελάει συγκαταβατικά.Τι να κάνω;Όταν βλέπω μπάλα, βλέπω μπάλα!
-Παίζεις και μπάλα;
Την έρωτησή του ακολουθεί ένα γελάκι το οποίο θέλει να σφραγίσει την αναμενόμενη απάντηση.Κι όμως μ' έπιασε απροετοίμαστη.
-Παλιά, ερασιτεχνικά, με φίλους.
-Ουάου.
Μοιάζει να εκπλήσσεται.Δεν συναντάς και κάθε μέρα γυναίκα που να της αρέσει το ποδόσφαιρο!
Τα φάουλ δίνουν και παίρνουν καθώς ο χρόνος για τη λήξη μετράει αντίστροφα.Το σφύριγμα της λήξης.Έχασε η ομάδα μου.Δεν είναι αυτό που με απασχολεί αλλά το ότι η παρέα μου πρέπει να μ' αφήσει.Φωνάζει τη σερβιτόρα και τα πληρώνει όλα.
-Γιατί το έκανες αυτό, δεν με γνωρίζεις.
Η κίνησή του ομολογώ πως με σκλάβωσε και πάντα με βρίσκει απροετοίμαστη, μη μπορώντας να αρθρώσω λέξη.Μαζεύω κινητά, ελέγχω τα πράγματα στην τσάντα μου και φοράω το παλτό μου.Έξαφνα ακούω τη φωνή του να μου λέει:
-Πότε θα σε ξαναδώ;
Έχω κοκκινίσει έιμαι σίγουρη, η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή και νιώθω τα μάτια μου να βγάζουν σπίθες.Θέλω να τον ξαναδώ;Κατά κάποιο τρόπο μου είναι συμπαθής.Ίσως και παραπάνω από συμπαθής.Ενδιαφέρον θα έλεγα.
-Την Παρασκευή, στον επόμενο αγώνα.
-Έγινε.Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα Κάτια!
-Και 'γω!
-Θα τα ξαναπούμε!
-Ναι, φυσικά!

Άλλη μια ιστορία για ιστορίες του καφενέ !Καλή επιτυχία Αριστέα μου!Να έχετε μια ομορφη μέρα!!

29 σχόλια:

  1. Καλημέρα μάτια μου!
    Επειδή φεύγω, παίρνω το λινκ και θα έρθω το μεσημέρι να σε διαβάσω!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις τίτλο! ☺

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου και για την ιστορία ( και για τον τίτλο ☺).
      Η επιλογή του θέματος σου μου άρεσε!
      Αισιόδοξη η ιστορία σου! :))
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λένε πως όποιος χάνει στα χαρτιά κερδίζει στην αγάπη...τελικά και όταν χάνει η ομάδα σου κερδίζεις στην αγάπη...χαχα!
    Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου...τελικά ο έρωτας βλέπει και ματς!
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαλημέρα Λαουράκι μου!!!
    Τί όμορφη ιστορία!!Υπέροχη η γραφή σου!!
    Είσαι αστέρι!!!Μπράβο σου!!
    Καλό τριημέρο!!Καλά Κούλουμα!!
    Πολλά φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς σε βρήκα!
    Πολύ ευχάριστη στο διάβασμα η ιστορία σου. Ένας όμορφος έρωτας αχνοφαίνεται στην δική σου ιστορία.
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σε κρατάει σε αγωνία η ιστορία σου! Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΄Ομορφη και πρωτότυπη η ιστορία σου τη διάβασα με ενδιαφέρον και τη χάρηκα !!! Καλό τριήμερο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θαυμάσια γραφή και έμπνευση! Μου άφησε ωραία γευση η ιατορία σου!
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα υπέροχο τριήμερο!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ γέλασα στο σημείο που τον αγριοκοίταξε για το μύγδαλο!!! Πολύ αυθόρμητο και αληθινό. Την καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μεταφέρθηκα νοερά σε αυτόν τον καφενέ,είναι τόσο ζωντανή η περιγραφή σου με συγκλόνισε!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. πολύ ωραία η ιστορία σου!!!! μου έβγαλε μια παιδικότητα! χαίρομαι που του έδωσε μια ευκαιρία.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πρωτότυπη ιστορία για καφέ....όντως σπάνιο το να ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο μια γυναίκα....!
    Μου άρεσε όμως η πλοκή και κυρίως η κατάληξη...!
    Καλή Σαρακοστή...να έχεις ένα όμορφο τριήμερο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γι' αυτό συμφέρουν οι γυναίκες που βλέπουν μπάλα!
    Και γνωριμία και μπάλα... δύο σε ένα!

    Παραστατικότατη η αφήγηση.
    Ιδίως στη λεπτομέρεια με τις νευρικές κινήσεις "σηκώνω το μπλουζάκι, πάω τουαλέτα, κοιτάζομαι στον καθρέφτη", "έλα μας έφεραν και φυστίκια" κλπ που μοιάζουν να ζωντανεύουν στα μάτια μου τις εικόνες των αμήχανων πρώτων ραντεβού...
    Μόνο χαμόγελο αφήνει αυτή η ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θα συμφωνήσω με τον Μαξεστίξ, μόνο χαμόγελο μου άφησε αυτή η ιστορία...
    Και μάλλον σκέφτομαι πρέπει να ξαναρχίσω να πηγαίνω στα καφέ να βλέπω μπάλα...χαχαχα
    Πρωτότυπη η ιστορία σου Λάουρα και παραστατικότατη.
    Ο καφενές της Αριστέας μαζεύει θησαυρούς κάθε φορά!
    Χάρηκα για τη γνωριμία, ελπίζω να τα λέμε, Νίκη
    Καλή Σαρακοστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Όμορφη και παραστατική ιστορία... γλαφυρή η γραφή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολύ αισιόδοξη ιστορία, βγαλμένη σαν από άλλη εποχή! Μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εμένα μου έμεινε το ερώτημα"και μετά και μετά τι έγινε"; τρυφερή, απλή, απέριττη. Και μετά και μετά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ωραία η γραφή σου και πρωτότυπη η ιστορία σου Μπράβο σου και να έχεις μια καλή μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. να και μια γυναικα που της αρέσει το ποδοσφαιρο.. Μια ομορφη και τυχαια συναντηση που θα καταληξει άραγε; μας αφήνεις στο καλύτερο..... εξυπνη και παραστατική η γραφή σου Λαουρα...καλως σε βρήκα... να είσαι καλα και να πέρνας ακομα καλύτερα... φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Να κι μια διήγηση με εντελώς ξεχωριστό, ευφάνταστο θέμα ….
    Η αρχή μιας γνωριμίας με αφορμή μια … μπάλα !!
    Ενδιαφέρον!!
    Μπράβο Λάουρα …. Την Καλημέρα μου κι εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δεν πιστεύω να ήταν ο...γνωστός Αλέξης (!!!) και να πήρε αμπάριζα τα καφενεία, για να δει τι γίνεται με τους ποδοσφαιρόφιλους κι αν θα συνεχίσει το champions league, ε;.. Αχαχα! Ευρηματικότατη ιστορία κι είναι μια ευκαιρία να πω...να δώσει μια ευκαιρία στον Αλέξη... ;) Μπορεί και να αξίζει τον κόπο! Πολλά φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κι όμως υπάρχουν αρκετές γυναίκες που τους αρέσει το ποδόσφαιρο! :)
    Πολύ γλυκιά ιστορία πρώτης γνωριμίας!
    Καλό μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ωραία ιστορία! Με το καλό τέλος να αφήνει ένα χαμόγελο αισιοδοξίας, τόσο απαραίτητο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ;;;;Ελπίζω κι εύχομαι νάναι για καλό.
    ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ 🎄🌟🎄🌟🎄🌟🎄🌟

    ΑπάντησηΔιαγραφή